“– ია თუ დაგიყნოსავს როდისმე?
– აი ია, – თქვა ზოსიმე მღვდელმა და ის ხელი ასწია, რომელშიც იის კონა და ლოცვანი ერთად ეჭირა, პეტრეს დაანახა – აქედან იწყება ადამიანი..
– ჩვენც ასეთი სუნი გვაქვს, როცა ვიბადებით. ასეთივე სუსტი, გულში ჩამწვდომი.. – თქვა ზოსიმე მღვდელმა – მაგრამ ცოტა ხანს, ერთი-ორი დღით, სანამ სიარულს ვისწავლით და ტალახში ამოვიგანგლებით. თუ გინდა რომ ტალახში გაძლო, ჯერ ია უნდა მოკლა, იის სუნი უნდა მოიშორო. ჩვენს ბედზე, ია ადვილად კვდება..”
კომენტარის დატოვება