სულ სადღაც გვეჩქარება… გვეჩქარება, იმიტომ, რომ როგორც ჩვენ გვგონია, დრო მიქრის… არადა, სინამდვილეში…. ეს ჩვენ, ადამიანები, მივდივართ ამ ცხოვრებიდან. დრო კი… დრო ისევ აქ რჩება. დრო მარადიულია, უსასრულო, ისევე როგორც სიცოცხლე… ამ დროში ცხოვრობდა კაცობრიობა და ისევ ეს დრო დახვდება მომავალ თაობებსაც… მარადიული ცვალებადობის ქარში გაბნეული მტვრის ნაწილაკები ვართ… თიხის მტვერი… მოგვატარებს სიცოცხლის სიო ცხოვრების ბილიკებს და ბოლოს უსასრულობის წიაღში დაგვიდებს ბინას. ჩვენ კი… მაინც მივიჩქარით სადღაც და არ ვცხოვრობთ არც აწმყოში და არც მომავალში. ვცხოვრობთ ისე, თითქოს არასდროს წავალთ ამ ქვეყნიდან და…. მივდივართ ისე, თითქოს არასდროს გვიცხოვრია…
კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება
ნათიას სამყარო 
Comments on: "Carpe diem …" (2)
ცუდად ვარ… ძალიან მაგარია ♥
ამ მარადიულ სივრცეში ჩვენც ხომ მოვიაზრებით, ოღონდ ძალიან მცირედია ჩვენი როლი……. ადამიანობა სწორედ ამას მოიცავს……
რამდენჯერ ჰქონია ადამიანს სურვილი და ოცნება ამ ყველაფრის დამსხვრევის, თუმცა ………….
გვიყვარდეს მხოლოდ, ესაა გამოსავალი : ))
წამის მარადისობაში ვიცხოვროთ : ))