ახდენილი ოცნებები…

ერთ მაღალ გორაკზე, ერთმანეთთან ახლოს, სამი ხე იდგა. ერთ დღეს მათ თავიანთ ოცნებებსა და იმედებზე დაიწყეს საუბარი. პირველმა თქვა: “იმედი მაქვს, რომ ერთ დღესაც საგანძურის ყუთი გავხდები. შევინახავ ოქროს, ვერცხლს და სხვა ძვირფას ლითონებს, ვიქნები მორთული ულამაზესი ქვებით და ყველა გაოცდება ჩემი მშვენიერებით”.

მეორემ თქვა: “იმედია ერთ დღესაც გემი გავხდები, მეფეებსა და დედოფლებს მსოფლიოს მოვატარებ.. ჩემთან ყველა უსაფრთხოდ იგრძნობს თავს და დააფასებს ჩემს სიძლიერეს“.

ბოლოს კი მესამე ხემ თქვა: “მსურს, ყველაზე დიდი ხე გავხდე ტყეში. ადამიანები დამინახავენ გორაკის წვერზე, დატკბებიან ჩემი სილამაზით და კაცობრიობას დავამახსოვრდები, როგორც ყველაზე დიდი და მნიშვნელოვანი ხე ისტორიაში“.

წლების შემდეგ, გორაკს რამოდენიმე ხისმჭრელი მიადგა. ერთს პირველი ხე მოეწონა და მოჭრა. ხე ბედნიერი იყო იმის წარმოდგენით, რომ შეიძლებოდა მისგან საგანძურის ყუთი გაეკეთებინათ. მეორე ხეც მოეწონა ერთ–ერთ ხისმჭრელს და მოჭრა. ისიც ბედნიერი იყო, რადგან იმედი ჰქონდა, რომ შეიძლებოდა მისგან გემი შეექმნათ. როდესაც ხისმჭრელები მესამე ხესთან მივიდნენ, ხემ თავი საშინლად იგრძნო, რადგან ხვდებოდა, რომ თუ მოჭრიდნენ, მისი ოცნება სამუდამოდ გაქრებოდა. ერთ–ერთმა ხისმჭრელმა თქვა: “არ ვიცი ზუსტად რას გავაკეთებ ამ ხისგან, თუმცა მაინც წავიღებ”. ასე რომ, ეს ხეც მოჭრეს..

პირველი ხისგან ცხოველების საკვები ბაგა გააკეთეს – ეს ნამდვილად არ იყო ის, რაზეც იგი მუდამ ოცნებობდა. მეორე ხისგან პატარა სათევზაო ნავი გამოთალეს. მისი ოცნებაც წარსულს ჩაბარდა – ეტარებინა მეფეები და დედოფლები. მესამე ხე კი რამოდენიმე ნაწილად დაჭრეს და ბნელ კუთხეში მიაგდეს.

ერთ დღეს, ერთი ქალი და მამაკაცი მივიდა იმ ადგილას, სადაც პირველი ხისგან გაკეთებული ცხოველთა ბაგა იყო. ქალმა იმ ღამით იმშობიარა და ამ ბაგაში პატარა ბავშვი ჩააწვინეს. ხეს კარგად არ ესმოდა ამ მოვლენის მნიშვნელობა და ვერ ხვდებოდა, რომ მის წიაღში კაცობრიობის ყველაზე დიდი საგანძური იწვა..

წლების შემდეგ ადამიანთა ჯგუფი თევზაობდა ნავით, რომელიც მეორე ხისგან გააკეთეს. ერთ–ერთი მათგანი დაღლილი იყო და ჩაეძინა. უცბად, საშინელი შტორმი ამოვარდა და შეშინებულმა კაცებმა მძინარე გააღვიძეს. კაცი წამოდგა, “მშვიდობა“ – თქვა და ქარიც ჩადგა, ზღვა დაწყნარდა. ნავი მიხვდა, რომ იგი კაცობრიობის ისტორიაში ერთ–ერთ ყველაზე დიდ სასწაულს მოესწრო და უმნიშვნელოვანესი მისია შეასრულა, მას ხომ მართლაც სამყაროს მეფე მიჰყავდა..

ბოლოს, მესამე ხეც გაახსენდა ვიღაცას და მისგან ხისგან ჯვარი შეკრეს. ერთ დღეს, ეს ჯვარი ზურგზე მოკიდებული ატარა ერთმა კაცმა, უამრავი ხალხის თვალწინ, მას გზადაგზა სცდემდნენ და დასცინოდნენ. ბოლოს კი სიკვდილმისჯილმა ჯვარი გოლგოთის მთის წვერზე აიტანა და მასზე გააკრეს, უმოწყალოდ აწამეს. ასე აღიმართა მესამე ხე მთის წვერზე და ვერც კი მიხვდა, რომ მას ყველაზე დიდი ღვაწლის ტარების შესაძლებლობა მიეცა. როცა კვირა დღე გათენდა, მხოლოდ მაშინ გააცნობიერა, რომ იგი მართლაც ყველაზე ახლოს იყო ღმერთთან, ის ხომ მაცხოვრის ჯვარი იყო..

როდესაც ჩვენს ცხოვრებაში რაღაც ისე არ ხდება, როგორც ჩვენ გვსურს, უნდა გავიხსენოთ, რომ ღმერთს თითოეული ჩვენგანისთვის მხოლოდ საუკეთესო უნდა და თუ მის მფარველ ხელს მივენდობით, აუცილებლად აგვიხდენს ოცნებებს. ამ სამმა ხემ მიიღო ზუსტად ის, რაც სინამდვილეში სურდათ და სჭირდებოდათ, მაგრამ არა იმ გზით, როგორც ეს მათ წარმოედგინათ. ჩვენ ვერასოდეს გავიგებთ, თუ რა გეგმა აქვს ღმერთს ჩვენთვის. უბრალოდ, ყველამ უნდა გავიაზროთ, რომ მისი გზა ყოველთვის არ ემთხვევა ჩვენ მიერ არჩეულს, თუმცა გზა, რომელსაც იგი გვთავაზობს და მასთან მიგვიყვანს, ყოველთვის საუკეთესოა. ებარებოდეთ უფალს..